Zvanični podaci od svega 83,35 mil EUR priliva direktnih investicija u prva dva meseca ne ulivaju poverenje, ali u Agenciji za strana ulaganja i promociju izvoza ne nameravaju da povuku najavu da će Srbija ovu godinu završiti sa oko 4 mlrd USD stranih investicija.

- Niko od ulagača sa kojima pregovaramo poslednjih meseci nije se povukao - ističe, u razgovoru za "Novosti", Goran Džafić, zamenik direktora SIEPA. - Do kraja 2011. godine u zemlji bi trebalo da proradi još oko 50 domaćih i 12 velikih stranih kompanija.

Među onima koji bi proizvodnju preselili u Srbiju je renomirana austrijska kompanija koja proizvodi gasnu opremu, danski "Grundfus", proizvođač pumpi za vodu, francuski "Sagem", kao i američki Ctel", kol-centar koji širom sveta zapošljava 55.000 radnika. Potencijalne lokacije su obilazili predstavnici kompanija "Bosch" i "Swarovski".

- To su velike kompanije koje pažljivo donose odluke o ulaganju i biraju detaljno lokacije - kaže Džafić. - U pregovorima smo sa kooperantima kompanije "Hugo Boss". Ne govorimo o imenima, jer kompanije ne žele da se to čuje zbog konkurencije.

Stranci i dalje pri izboru lokacije vode računa najpre o blizini dobrog putnog pravca, opremljenosti zone i efikasnosti lokalne samouprave. Važna je, naravno, i visina subvencije koju država odobrava.

- Zaista postoje neodgovorne samouprave u kojima je birokratija na prvom mestu - objašnjava Džafić. - Svakom investitoru treba pomoći. Niko od njih ne traži da se krši zakon. Mi smo kroz "giljotinu propisa" zahtevali da, ako državni organ ne odgovori za 30 dana, to znači prećutno odobrenje. Ako to nije u skladu sa zakonom, onda taj koji nije odgovorio na vreme treba da odgovara. U Beogradu ne možete da dobijete mesecima dozvolu, a ipak, u pitanju je glavni grad. Ljudi moraju da shvate da lokalne samouprave snose veliku odgovornost. Predlažemo izmene zakona kako bi one imale veća ovlašćenja i odgovornost, ali bi im se vratila i imovina.

Najveće učešće u izvozu Srbije u prva tri meseca ove godine imao je region Vojvodine - 35,6 odsto, dok je najveće učešće u uvozu imao Beogradski region - 45,1 odsto, pokazali su podaci Republičkog zavoda za statistiku (RZS).

Posle Vojvodine, najveće učešće u izvozu imao je region južne i istočne Srbije - 23,4 odsto, Beogradski region - 20,7 odsto, region Šumadije i zapadne Srbije - 20,1 odsto, a oko 0,1 odsto izvoza je nerazvrstano po teritorijama.

Najveće učešće u uvozu, posle Beogradskog regiona, imao je region Vojvodine - 31,2 odsto, region Šumadije i zapadne Srbije - 11,9 odsto, region južne i istočne Srbije - 10,9 odsto, a oko 0,8 odsto uvoza je nerazvrstano po teritorijama. Izvoz i uvoz po regionima dat je prema sedištu vlasnika robe u momentu prihvatanja carinske deklaracije.

To znači da vlasnici robe, po carinskom zakonu, mogu biti proizvođači, korisnici, izvoznici ili uvoznici robe, što treba imati u vidu prilikom tumačenja podataka po regionima, naveo je RZS.

Na primer, uvoz nafte i gasa, najvećim delom se obuhvata u regionima Vojvodine i Beograda, a to su energenti za ukupnu teritoriju Srbije.

Prema odsecima Standardne međunarodne trgovinske klasifikacije, u izvozu Srbije najveće učešće imali su gvožđe i čelik sa 328 mil USD, obojeni metali - 225 miliona, žitarice i proizvodi od njih - 210 miliona, električne mašine i aparati - 170 miliona i povrće i voće - 126 miliona.

Prvih pet odseka sa najvećim učešćem u uvozu su nafta i naftni derivati sa 409 miliona dolara, prirodni gas - 396 miliona, drumska vozila - 190 miliona, obojeni metali - 183 miliona i električne mašine i aparati - 167 mil USD.


Odsek nerazvrstana roba, u koji se sada uključuje i roba na carinskom skladištu, ima visoko učešće u ukupnom uvozu od 16,7 odsto.

The European Bank for Reconstruction and Development (EBRD) should grant additional loan of about EUR 200 million to Serbia by the end of 2011 for the development of railway infrastructure on Corridor 10 through Serbia, Director of EBRD Infrastructure Sector Thomas Maier stated on May 6.

The national railway company Serbian Railways will used that loan to have the railway tracks on Corridor 10 renovated, Maier said to the press before the meeting with Serbian Minister of Infrastructure Milutin Mrkonjic.

- Negotiations on the new loan are underway and I hope that the project will be presented to the EBRD Board of Directors by the end of the third quarter of this year and ready for signing afterwards - said Maier.

He reminded that the EBRD had provided EUR 350 million for infrastructure projects in Serbia in the previous two years, 200 million euros of which had been spent on two railway projects, 100 million euros on each, while EUR 150 million had been invested in the development of road infrastructure on Corridor 10.

According to Maier, about EUR 50 million have been saved during the implementation of road infrastructure projects on Corridor 10 and that money will be invested in the renovation and construction of new roads.

Assistant to the Serbian Minister of Infrastructure Dejan Lasica said that the new EBRD loan of 200 million euros, the fifth in the last 10 years, would be intended for three railway transport projects.

- The biggest portion of that loan, about EUR 105 million, will be spent on the reconstruction of 15-kilometer railway tracks between Stalac and Djunis so that the bottleneck on Belgrade-Nis section could be removed - Lasica explained.

According to his words, another part of the loan, in the amount of about EUR 35 million, will be intended for the modernization of 15-kilometer railway tracks on Belgrade-Resnik section.

Lasica added that the remaining funds - approximately EUR 60 million - would be spent on the refurbishment of the worst spots on Corridor 10, that is, the places where trains can travel at the maximum speed of 20 to 30 kilometers per hour.

Mrkonjic said he expected the implementation of the first two projects that would be financed from the Russian loan of USD 800 million to start on September 1. These two projects are the completion of railway sections Valjevo-Loznica and Belgrade-Pancevo.

Lots in the industrial zone in southeast part of the city of Sombor have reached the price of over EUR 15 per square meter. There are landowners who even ask EUR 20 per square meter, meaning that the price per hectare amounts to EUR 200,000.

Investors currently show little interest, but landowners are not in a hurry and say they will be patient because, in their opinion, prices can only be higher.

For example, a 1.6-hectare lot in the industrial zone, situated alongside the main route, is offered for sale at the price of EUR 297,000. The price of some other lot, spanning 0.5 hectare, is EUR 80,000. Of course, they are close to a shopping center, electricity, water and gas connections. One hectare of land in the vicinity of the food industry Panonka is for sale for EUR 100,000.

By the way, this is only part of the offer of farmers who sell their land in the industrial zone. While waiting for investors, landowners are cultivating their land and sowing, just like they have been doing for decades.

- I have inherited 1.5 hectares of land from my grandpa and I will cultivate that land until a buyer with a good offer appears - says one of landowners. - When people start investing in the industrial zone, the price of land can only rise.

People at the City Planning Institute say that the surface of the industrial park is 460 ha, 200 ha of which are in private possession.

Novi Sad -- Novi Sad će, po svemu sudeći, biti jedna od prvih opština u Srbiji koja će emitovati dužničke hartije od vrednosti, odnosno municipalne obveznice.
Tako prikupljenim sredstvima bile bi finansirane dve velike kapitalne investicije - izgradnju 100 kilometara kanalizacione mreže i završetak gradnje Bulevara Evrope.

Grad Novi Sad na osnovu zaduživanja, bilo putem zajma kod banaka ili izdavanjem municipalnih obveznica, trebalo da za ove projekte obezbedi oko 3,5 milijardi dinara, odnosno 33 miliona evra.
Investitori i finansijske organizacije, odnosno banke koji žele da budu pokrovitelji emisije budućih municipalnih obveznica, treba da do 16. maja dostave ponude i uslove pod kojima bi učestvovali u tom projektu.

Potom će krajem maja Skupština grada doneti odluku da li su povoljniji uslovi za zaduživanje zajmom kod banaka ili emitovanjem obveznica.

Član gradskog veća za budžet i finansije Živko Makarić je, ukazujući na probleme sa kojima se Novi Sad susretao tokom sprovodjenja ideje o emitovanju municipalnih obveznica, istakao da je po Zakonu o javnom dugu nemoguće da to bude otvorena emisija da bi hartije od vrednosti mogla da kupuju i sva fizička lica, kao što je to svuda u okruženju.

Osim toga, kako je napomenuo, emisija obveznica, po zakonu, neće biti javni nego privatni plasman i svi kupci dužničkih hartija Novog Sada će imati obavezu da ih godinu dana čuvaju u svom portfoliju, što je, po njegovom mišljenju, loša stvar za banke na primer, koje bi želele sa njima da trguju.

ako u Srbiji još nijedan grad niti opština nisu emitovali municipalne obveznice, u zemljama u regionu se to pokazalo kao dobra praksa. Hrvatski gradovi Rijeka, Zadar i Split su na taj način prikupili značajna sredstva za finansiranje obnove gradskih saobraćajnica, izgradnje bazena i sportskih dvorana. Municipalne obveznice je, takođe, pre nekoliko godina emitovao i grad Banja Luka za finansiranje izgradnje mosta preko reke Vrbas.